پيش¬درآمد : دست¬¬ساخته¬هاي اوليه¬ي بشر، بسيار ابتدايي و عاري از هرگونه تزيين يا پوشش لعاب بوده¬اند. به ¬تدريج که ذوق، سليقه و حس زيبايي¬شناسي در او قدرت گرفت و به تکنيک¬هاي پيشرفته¬تر سفال سازي پي¬برد؛ سفالينه¬ها به نقوش گوناگون و سپس به پوشش لعاب آراسته شد. استفاده از لعاب براي تزيين ظروف سفالين در دوران اسلامي به اوج تکامل رسيد. کاوش¬هاي باستان¬شناسي ايران، مويد آن است که تسلسل و تکامل ساخت ظروف بدون لعاب در کنار ظروف لعاب¬دار در قرون متمادي حفظ گرديده و هنرمندان سفالگر با پيشرفت هنر سفالگري،